mUltimate Chopin

op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 17

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W A nie ma kasowników podwyższających b na h oraz B na H. Znaki uzupełniono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A

t. 25

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W A nie ma kasowników podwyższających b na h. Oczywistą niedokładność poprawiono w KF (→Wn), dodając  tylko przed przednutką, a w Wf (→Wa) – w sposób przyjęty w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany

t. 27

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W A nie ma  podwyższającego b1 na h1. Oczywistą niedokładność poprawiono zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf (→Wa). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany

t. 34-36

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W A (→Wf) nie ma znaków chromatycznych przed ósemkami kończącymi pierwsze figury l.r. w t. 34 i 36. Niezbędne krzyżyki podwyższające f na fis dodano w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 42

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

ges w A (→KF,Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek (tu Wf1), 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.               TGTU = ges na 3. szesnastce 2. połowy taktu

es w Wn, interpretacja kontekstowa
..

Wn ma e jako 3. szesnastkę w 2. połowie taktu, co samo w sobie jest oczywistym błędem, jednak przy uwzględnieniu ewentualnie przeoczonego  tworzy zadowalającą od strony harmonicznej wersję, w której można by nawet upatrywać charakterystycznej dla Chopina subtelności – septyma ges jest tu wszak wyeksponowana w partii pr.r. Nic jednak nie wskazuje na możli­wość udziału Chopina w powstaniu Wn, a co za tym idzie, na autentyczność tej wersji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji